Patiëntverhalen
Ze zei: "Pap, misschien krijg ik jouw bloed wel".
“Al verschillende emmers vol” heeft Herbert van der Sanden (48) de afgelopen 20 jaar als bloeddonor afgestaan. Hij vond het altijd een mooie gedachte om een onbekende op deze manier te kunnen helpen. Toen bleek dat ook zijn eigen dochter Jans bloedtransfusies nodig had, kreeg het donorschap een heel nieuwe lading.
-
Guy krijgt immunoglobulinen voor zijn spierziekte
Guy: “Door donors heb ik weer zelfstandigheid”
-
Experimentele behandeling tegen kanker slaat aan
Hein: “Toen ik de T-cellen kreeg wist ik: dit werkt!”
-
Els heeft door zware bloedneuzen regelmatig transfusies nodig
Els: “Ik kwam als herboren uit het ziekenhuis”
-
Anne ontvangt iedere drie weken een bloedtransfusie
Anne: “Ik kan alles doen waar ik zin in heb”
-
Extra tijd samen dankzij donorbloed
Christianne: “Door donors hebben we nog veel mooie momenten gehad"
-
Madelon had onverwachts bloed nodig na een operatie
Madelon: “Ik kreeg het gevoel van ‘Jongens, ik bén er weer!’”
-
Kenny had 2 keer veel bloed nodig
Kenny: “Ik voel me verbonden met de donors die mij hebben gered”
-
"Door kanker is niets meer vanzelfsprekend"
Guido: "Door kanker is niets meer vanzelfsprekend"