Wat betekent de naam Multipel myeloom of de ziekte van Kahler?
De ziekte heeft twee namen, die door elkaar worden gebruikt.
- Multiple myeloom: Multipel betekent veel, meyelo betekent merg en -oom betekent tumor
- Ziekte van Kahler: de ziekte is vernoemd naar Otto Kahler, een Oostenrijkse arts die de ziekte voor het eerst beschreef in het eind van de 19 e eeuw.
Wat zijn de symptomen van de ziekte van Kahler?
In het begin hebben mensen weinig klachten. Als de ziekte verder gevorderd is, komt botpijn vaak voor, vooral de botten waarin het beenmerg is aangetast, zoals het bekken, de heupen, de wervels of het borstbeen. De botten kunnen ook makkelijk breken. Ook vermoeidheid en bloedarmoede komen vaak voor.
Hoe lang kun je leven met de ziekte van Kahler
Je kunt niet genezen van de ziekte van de ziekte van Kahler. Maar de verschillende behandelingen kunnen de ziekte vaak lange tijd onderdrukken. De ziekte van Kahler treft meestal ouderen, de meeste mensen zijn boven de 60 als ze de diagnose krijgen. Hoe lang je er mee kan leven is heel verschillend. Het verloop van de ziekte van Kahler wisselt erg per persoon. Soms wordt de ziekte bij toeval ontdekt door een bloedonderzoek, en duurt het nog jaren voordat iemand klachten krijgt.
Wat is de oorzaak van de ziekte van Kahler
Bij de ziekte van Kahler zijn er afwijkingen in het DNA van de plasmacellen ontstaan. Dit zijn de afweercellen die de antistoffen produceren. Hoe die afwijkingen daar komen is niet bekend. Mogelijk is er een relatie met infecties, schadelijke stoffen, straling of immuunstoornissen. Door die foutjes in het DNA woekeren de plasmacellen. Deze zijn vanuit 1 ontspoorde cel gaan groeien.
Wat voor eiwitten vind je in het bloed bij de ziekte van Kahler?
Om de diagnose te stellen vindt uitgebreid onderzoek plaats, waaronder ook bloedonderzoek. Er wordt vooral gekeken naar antistoffen, eiwitten in je bloed. De ziekte ontstaat in de plasmacellen, de afweercellen die de antistoffen maken die je beschermen. Een gezond persoon maakt allemaal verschillende antistoffen tegen tal van ziekteverwekkende stoffen. Bij de ziekte van Kahler maken de plasmacellen een en dezelfde antistof. Die wordt M-proteïne genoemd. De M komt van Mono, dat betekent 1. Ook komen er losse stukjes van die antistof voor in het bloed. Er wordt soms zoveel van deze eiwitten gemaakt dat het totale eiwitgehalte van het bloed omhoog gaat. Sanquin meet bij de plasmadonoren één keer per jaar het totale eiwitgehalte. Als dat afwijkt, wordt een donor doorverwezen. Een enkele keer wordt zo de ziekte van Kahler in een beginstadium gevonden.
Hoe is de behandeling bij de ziekte van Kahler
Als de ziekte nog sluimerend is, blijf je onder controle maar is er geen actieve behandeling nodig. Als de ziekte vordert, zijn er diverse behandelingsmogelijkheden om de ziekte van Kahler af te remmen, zoals ontstekingsremmers, antistoftherapie en doelgerichte therapie.