"Het was een bizarre samenloop van omstandigheden"

In dezelfde week dat Daisy ontdekte dat ze zwanger was, kreeg ze te horen dat ze chronische myeloïde leukemie had. Behandeling van deze vorm van bloedkanker werd een uitdaging, vanwege haar zwangerschap. Sanquins Bijzondere Afname Team kwam in actie en hielp om de schadelijke witte bloedcellen uit haar bloed te verwijderen.

Ook bloed- of plasmadonor worden? Meld je aan!

Vanwege een vreemde grote blauwe plek op haar been besloot Daisy vorig jaar langs de huisarts te gaan. Die dacht dat het niks bijzonders was, totdat Daisy vertelde dat ze ook net ontdekt had dat ze zwanger was. Dan toch maar een bloedonderzoek voor de zekerheid, besloot de huisarts.

Een dag later al werd Daisy gebeld met de uitslag en kwam haar wereld op zijn kop te staan. “Het vermoeden was dat ik acute leukemie had”, vertelt ze. “Als je dat googelt op internet, dan zakt de moed je in de schoenen; de levensverwachting is heel slecht. Die nacht lag ik in bed met de gedachte dat er in ieder geval aan mijn zwangerschap een eind zou komen en misschien ook wel aan mijn leven.”

Bizarre samenloop

Maar de hematoloog die ze de volgende dag sprak, gaf weer hoop. Daisy bleek chronische myeloïde leukemie (CML) te hebben, een vorm van leukemie die goed te behandelen is en een veel hogere kans op overleving heeft. Het lastige was alleen dat de behandeling van CML met de reguliere medicatie haar zwangerschap zou schaden. Bovendien zou ze voor een volgende zwangerschap haar eitjes moeten invriezen, wat onmogelijk was vanwege de lopende zwangerschap. Daisy: “Hoewel deze zwangerschap niet gepland was, was hij zeer gewenst. Mijn man en ik wilden graag een broertje of zusje voor ons zoontje Morris van 1,5. We zaten alleen net midden in een grote verbouwing van ons huis, dus de timing was niet ideaal. Laat staan dat ik ook opeens kankerpatiënt werd. Het was een bizarre samenloop van omstandigheden.”

Leukodepletie

Daar kwam nog een extra schok bovenop met het nieuws dat Daisy in verwachting bleek van een tweeling. Zij en haar man besloten voor de zwangerschap te gaan en overlegden met de hematoloog over een mogelijke behandeling. “‘Dit gaat een bumpy ride worden’, zei mijn man, ‘maar we blijven wel rijden.’’ Dat beeld heb ik steeds voor ogen gehouden”, zegt Daisy. “Het heeft me enorm geholpen. Dat en heel veel chocola.”

“Ik wist niet dat Sanquin dit soort specialistische behandelingen ook doet”

De behandeling bestond uit een combinatie van medicatie om de CML te onderdrukken, die wel voor de zwangerschap veilig is, en een zogeheten ‘leukodepletie’. “Dat is een behandeling die heel weinig voorkomt en die ze in het Maastricht UMC – waar ik behandeld werd – niet uitvoerden”, zegt Daisy. “Daarom werden de experts binnengebracht: het Bijzondere Afname Team (BAT) van Sanquin. Ik kende Sanquin al omdat ik jarenlang bloeddonor ben geweest, maar ik wist niet dat ze dit soort specialistische behandelingen ook doen.”

Het Bijzondere Afname Team (BAT)

De medewerkers van het BAT zijn inderdaad gespecialiseerd in therapeutische aferese-procedures waarbij het bloed van een patiënt met behulp van een apparaat wordt gescheiden in verschillende bestanddelen. Daarna kan een (schadelijk) bloedonderdeel verwijderd worden, terwijl het resterende bloed terug naar de patiënt gaat. Bij Daisy’s ziekte CML maakte haar lichaam te veel witte bloedcellen (leukocyten) aan, die bovendien kwaadaardig waren. Deze kwaadaardige bloedcellen konden met behulp van aferese uit het bloed van Daisy verwijderd worden.  

Lief en betrokken

“Ik was 5 weken zwanger toen ik met de eerste sessie begon”, zegt Daisy. “Dat hield in dat ik 2 dagen achter elkaar 6 uur lang aan een machine lag om mijn bloed te behandelen. Het was niet pijnlijk, maar ik werd er wel heel moe van. De dames van het BAT, Jacobien en Imke, waren ontzettend lief en betrokken. Imke hield de hele tijd de apparatuur en de medische aspecten in de gaten en Jacobien sleurde me met haar positieve energie door de behandeling heen. Ik begreep dat ze speciaal voor mij naar Maastricht waren afgereisd en bleven overnachten in een hotel. Dat vond ik zo bijzonder. Ik heb hen ook als een van de eersten verteld dat ik in verwachting was van een tweeling.”

Twee gezonde jongens

Omdat de hoeveelheid leukocyten in haar bloed na de eerste behandeling nog niet voldoende gedaald was, besloot de hematoloog na een week pauze dat Daisy nog een sessie moest ondergaan, tegelijk met verhoging van de medicatie om de CML te onderdrukken. Na die tweede sessie kon Daisy de behandeling verder af met de medicatie. Daisy: “Ik weet niet of dat gelukt was zonder de behandeling van het BAT. En wat heel bijzonder was: tijdens de zwangerschap begon mijn herstelproces van CML al, tot grote verbazing van mijn hematoloog. De rest van mijn zwangerschap verliep nog wel behoorlijk bumpy; natuurlijk met de doorgaande verbouwing bij ons thuis, een dreigende vroeggeboorte van de tweeling waarvoor ik een week in een Belgisch ziekenhuis moest verblijven én de onzekerheid of beide kinderen helemaal gezond waren; vanwege de medicatie die ik kreeg kon dat niet getest worden. Maar na 36 weken zwangerschap werden in mei van dit jaar Archie en Boaz geboren, gezond en wel.”

Goede vooruitzichten

Daisy heeft de dames van het BAT een kaartje gestuurd met het goede nieuws dat ze twee gezonde kinderen heeft gekregen. Lachend: “En de verbouwing is ook goedgekomen. Hoe het nu met me gaat? Ik ben heel moe door de gebroken nachten met onze tweeling en een peuter van 2 om me heen. Maar ik begin me weer mezelf te voelen. Ik gebruik nog medicatie voor de CML, die in remissie is; ik heb goede vooruitzichten dus.”