Ook donor worden? Meld je aan en red een leven!
Op zijn dertigste begonnen de klachten. Oliver: “Deze kanker is heel moeilijk te ontdekken. Het lijkt op eczeem en dat was ook wat de artsen dachten. Ik kreeg een vette crème mee naar huis. Zo ben ik acht jaar lang voor eczeem behandeld. Zelfs toen het helemaal doorgebroken was en ik verdikte lymfeklieren in mijn nek en huiduitslag had, dachten ze nog steeds aan eczeem. Ik had steeds wisselende artsen en één arts die net afgestudeerd was, had toevallig van deze soort kanker gehoord. Bij haar gingen gelijk de alarmbellen rinkelen. Ze hebben me toen op die kanker getest en het was meteen raak. Door toeval ben ik dus gered en net op tijd ook. Ik zat namelijk al in het eindstadium. Die arts heeft me ook gelijk doorgestuurd naar het UMC in Leiden.”
“Na acht jaar bleek het geen eczeem maar kanker te zijn”
Oliver komt oorspronkelijk uit Berlijn en woont sinds 2001 in Nederland. “Dat bevalt me uitstekend. Bovendien is men hier gespecialiseerd in deze vorm van huidkanker en wisten ze in het LUMC direct wat ze moesten doen. Na de chemo volgde al snel een stamceltransplantatie. Hierna moest ik een jaar in quarantaine. Iedereen die op visite kwam, moest een neus-mondbescherming dragen en ik mocht het huis niet uit. Net zoals nu in coronatijd. Ik weet dus wat het is want ik heb een jaar lang kunnen oefenen.”
“Na je stamceloperatie heb je de weerstand van een nieuwgeboren kind”
Of Oliver genezen is, weet hij nog niet. “Bij deze vorm van huidkanker kunnen ze pas over twee jaar, dus acht jaar na de stamceltransplantatie, zeggen of het weg is. Dat duurt dus nog even. Ook is mijn weerstand nog steeds niet op peil. Het eerste jaar na de stamceltransplantatie heb je helemaal geen weerstand en ben je als het ware een nieuwgeboren kind. Om de vier maanden word ik gecontroleerd en na al die jaren is het nog steeds niet helemaal perfect.” Met antistoffen uit plasma bouwt Oliver aan zijn weerstand. Hij weet dat het van donors komt die ook in deze tijd trouw blijven geven. Zijn ziekte gaat natuurlijk ook door, net als bij zijn lotgenoten en anderen die het nodig hebben. “Ik ben ze enorm dankbaar maar kan het niet in woorden vatten”, zegt Oliver. “Wat moet je ook zeggen tegen mensen die jouw leven redden? Daar zijn geen woorden voor. Ik zou ze allemaal willen knuffelen, want voor mij zijn het helden.”
Lees meer over de zeldzame kankersoort MF op het informatieplatform kanker.nl.